Бесхвостая лиса

Бесхвостая лиса

То ли было это, то ли не было, жила старуха. Подоила старуха свою козу, поставила горшок с молоком на землю. Вдруг пришла лиса, и выпила молоко.
Старуха отрезала ей хвост.Бесхвостая лиса просит:
— Бабушка, бабушка, отдай мне хвост, приставлю я его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где ты была, бесхвостая?
Старуха и говорит:
— А ты принеси мне молока. Бежит лиса к корове.
— Корова-коровушка, дай мне молочка! Отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где ты была, бесхвостая?
Корова и говорит:
— А ты принеси-ка мне травы. Бежит лиса на луг:
— Луг-лужок, дай мне травки! Отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где ты была, бесхвостая?
Луг и говорит:
— А ты принеси мне воды. Бежит лиса к роднику:
— Родник-родничок, дай мне водицы! Отнесу воду на луг, луг даст мне травы, отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где ты была, бесхвостая?
Родник и говорит:
— А ты принеси кувшин. Бежит лиса к девушке:
— Девушка, девушка, дай мне кувшин! Отнесу кувшин к роднику, родник даст мне воды, отнесу воду на луг, луг даст мне травы, отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где тебя носило, бесхвостая?
Девушка и говорит:
— А ты принеси мне бусы. Бежит лиса к торговцу:
— Торговец, торговец, дай мне бусы! Отнесу бусы девушке, девушка даст мне кувшин, отнесу кувшин к роднику, родник даст мне воды, отнесу воду на луг, луг даст мне травы, отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где ты была, бесхвостая?
Торговец и говорит:
— А ты принеси-ка мне яиц. Бежит лиса к курице:
— Курица-курочка, дай мне яичек! Отнесу яйца торговцу, торговец даст мне бусы, отнесу бусы девушке, она даст кувшин, отнесу кувшин к роднику, родник даст мне воды, отнесу воду на луг, луг даст мне травы, отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где тебя носило, бесхвостая?
Курица и говорит:
— А ты принеси мне зерна. Бежит лиса к человеку:
— Человек, дай мне зернышек! Отнесу зерно курице, курица даст мне яиц, отнесу яйца торговцу, торговец даст мне бусы, отнесу бусы девушке, она даст кувшин, отнесу кувшин к роднику, родник даст мне воды, отнесу воду на луг, луг даст мне травы, отнесу траву корове, корова даст мне молока, отнесу молоко старухе, старуха вернет мне хвост, приставлю его к месту, прилажу да побегу к подружкам. Пускай не говорят: где тебя носило, бесхвостая?
Пожалел человек лису и дал ей зерна. Несет лиса зерно курице, курица дает ей яиц, несет яйца торговцу, торговец дает ей бусы, несет бусы девушке, девушка дает ей кувшин, несет кувшин к роднику, родник дает ей воды, несет воду на луг, луг дает ей травы, несет траву корове, корова дает ей молока, несет молоко старухе, старуха возвращает ей хвост; приставляет лиса его к месту, прилаживает и бежит к подружкам.

ՓԵտրվարի 21-ը մայրենիի միջազգային օրն է

Թումանյանի մասին

խորհուրդներ իմ հասակակիցներին

խորհուրդներ իմ հասակակիցներին 

Ես իմ հասակակիցներին խորհուրդ կտամ, որ նրանք չկռվեն և չվիճեն:

Ես իմ հասկակիցներին խորհուրդ կտամ, որ նրանք վատ բառեր չօգտագործեն:

Ես իմ հասկակիցներին խորհուրդ կտամ, որ նրանք լինեն ընկերասեր, հարգեն ծնողներին և ուսուցիչներին:

Ես իմ հասկակիցներին խորհուրդ կտամ, որ նրանք գլուխ չգովեն:

Ես իմ հասկակիցներին խորհուրդ կտամ, որ նրանք պահպանեն հիգիենայի կանոնները:

Քաջ Նազարը հեքիաթների աշխարհում

              Քաջ Նազարը  հեքիաթների  աշխարհում                                                   

                       

                        Մի օր երեկոյան Քաջ Նազարը ցանկացավ հարստանալ: Նա որոշեց <<Անբան Հուռին>> հեքիաթի մեջ ճամփորդել: Նազարը Հուռիին գտավ այն ժամանակ, երբ Հուռին գետից հանեց ոսկու կտորը: Նա Հուռիին ասաց, որ դա իր ոսկին է: Աղջիկը հավատաց և ոսկին տվեց Նազարին: Նազարը վերադարձավ տուն ոսկին վաճառեց ու Ձախորդ Փանոսի համար մի տուն գնեց: Փանոսը շնորհակալ եղավ Նազարին ու դարձավ նրա աշխատողը:

Խնդիրներ

Խնդիր  1

Պոչատ  աղվեսն  ուզուն  էր  ուլունք  գնել: Չարչին  1  ուլունքը  փոխանակում  է  3  հացով:Աղվեսը  պետք  է  գներ  258  ուլունք: Աղվեսը  քանի՞  հաց  պետք  է  տա  չարչուն, որ  գնի  այդքան  ուլունք:

1        ուլունքն  արժե  -3  հաց

Որքա՞ն  հաց  է  հարկավոր – 258  ուլունք  գնելու  համար

    Լուծում

258*3=  774

                                                                                  Պատասխան  774  հաց:

  Խնդիր  2

Անբան  Հուռին  գտավ  200 գրամանոց  ոսկու  կտոր: Նա   վաճառեց  այդ  ոսկին:  1 գ  ոսկին  արժե  500  դրամ: Որքա՞ն   դրամ  տվեցին  նրան:

Ոսկու  կտորը  - 200 գ

1 գ արժե- 500  դրամ

Որքա՞ն  դրամ  ունեցավ  Հուռին

    Լուծում

500*200=  100000դրամ:

                                                                                                 Պատասխան  100000 դրամ:

Անուշ / Հ. Թումանյան/

Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,

Հովի թևին՝ թըոչելով՝

Փերիները սարի գըլխին

Հավաքվեցին գիշերով։

– Եկե՛ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ,

Եկե՜ք, ջահել սիրահարի

Սերը ողբանք վաղամեո։

Օխտն աղբյուրից ջուր է առել

Կույս սափորով, լոտ ու մունջ,

Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,

Կապել սիրո ծաղկեփունջ։

Ջուրն ու ծաղիկ աստղունք դըրել,

Խընդիրք արել աստղերին,

Փափագ սըրտով խընղիրք արել՝

Բարի ժըպտան իր սերին...​

Martin and Pam

Grade 4                        Martin and Pam
 It is Saturday afternoon. Martin and his sister Pam are in Cambridge for the day. They are looking at the beautiful old buildings of this University City. Pam has a camera with her. She likes taking pictures and sometimes they are very good. But sometimes they are not very good and Martin laughs at them. It is five o’clock. Pam and Martin are going home now. They are tired after their long day. They are in the garden near the bus station. “Let’s have a last photo of you,” says Pam. “Oh no, not again,” says Martin. “Come on,” says Pam. “It’s the last one. I want to finish the film in my camera.” “Oh, all right,” says Martin. He stands in front of the flowers. “Look at me,” says Pam and takes a photo. A man with a big rucksack on his back walks between Pam and Martin. “Oh no,” says Pam. “Now I’ve got a picture of that man, not of you, Martin.” The man looks at Pam. He is angry. He goes across the road without a word. “That man isn’t very nice, is he?” says Martin. “No,” says Pam. “And that was the last picture on the film, too.” The man with the rucksack on his back goes into the bus station. He has got sunglasses and a 

Thumbelina

Grade 5                                       Thumbelina
 Reading Poor Thumbelina lived in the great wood for a long time. She had no friends, and she slept under a flower. It was winter and the days were very cold. The birds started to fly away and the flowers began to die. Then it started to snow. There was a big field near the wood. Thumbelina walked into the field and she came to a very small house. It was the home of a field mouse. Thumbelina stood at the door. “Poor little girl,” said the field mouse. “You’re sad and cold. Come into my house and eat some food.” The field mouse liked Thumbelina. “You can stay with me through winter,” she said. “But I want you to tell me stories. I like stories.” Every day Thumbelina told the field mouse a different story. “Then one day a field mouse told Thumbelina, “My friend’s coming to my house. He’s very rich and he’s got a big house. Marry him and you will be very happy.” But Thumbelina did not want to marry the mouse’s friend. Her friend was a mole. “He’s very rich and very clever,” said the field mouse. “But he does not like sun. He lives under the ground. He never sees beautiful flowers.” The mole came to the house and saw Thumbelina. He wanted her to sing for him. He heard her singing and he liked her. But he said nothing he was very quiet mole.  

Братец топор / Կացին եղբայր

                                 Братец топор                                     

Пошел один человек в дальние края на заработки. Очутился в деревне. Видит, народ в этой деревне дрова руками ломает.
— Братцы, — говорит, — отчего вы руками дрова ломаете? У вас что, топора нет?
— Что это за штука такая — топор? — спросили сельчане.
Достал человек из-за пояса свой топор, разрубил полено, наколол дров и сложил в сторонке. Как увидели это сельчане, побежали по деревне, кричат наперебой:
— Идите, поглядите, что братец топор сделал! Пристали сельчане к пришельцу, упрашивали его, умоляли, чего только ему не дали и выменяли топор.
Выменяли топор — дрова по очереди колоть.
Первым делом взял его староста. Размахнулся и хвать себя по ноге! Бежит по деревне и вопит:
— Сюда, сюда, братец топор взбесился, за ногу меня укусил!
Собрались сельчане, схватили колья, окружили топор и ну его колошматить. Отколошматили, видят, топору все нипочем. Забросали его кольями и подожгли.
Занялось пламя, разгорелся огонь. А как жар поослаб, разгребли кострище и видят, топор покраснел.
— Беда, — кричат, — братец топор осерчал! Поглядите, как раскраснелся. Откуда она на нашу голову, эта напасть? Что будем делать?
Думали, думали и решили подержать топор в темнице.
Отнесли к старосте на сеновал, да и бросили. А сеновал битком набит; как бросили туда топор, вспыхнул огонь, пламя взметнулось чуть не до неба.
Перепуганные сельчане кинулись за хозяином: ради бога, потолкуй с братцем топором, образумь его!

                                                               Կացին  եղբայր

 Մի  մարդ  գնաց  հեռու  տեղեր՝  գումար  վաստակելու: Հայտնվեց գյուղում:  Նայում  է, այս  գյուղի   ժողովուրդը փայտը  ձեռքով  է  կոտրում:

-         Եղբայրնե՛ր, ինչու՞  եք  ձեռքով  փայտը  ջարդում, միթե  դուք  կացին  չունեք:

-         Իսկ  ի՞նչ  բան  է  կացինը,- հարցրեցին  գյուղացիները:

Մարդն  իր  գոտուց  հանեց  կացինը, կոտրեց  ծառը, մանրացրեց  ցախը և  դրեց  մի կողմ:

Հենց  գյուղացիները  տեսան,  վազեցին  գյուղ  և  անդադար  կանչեցին:

-         Եկե՛ք  տեսեք,  թե  կացին  եղբայրը  ինչ  է  արել:Գյուղացիները  համոզեցին  նորեկին, խնդրեցին, ինչ  ասես  տվեցին  ու  վերցրեցին  կացինը: Կացինը  վերցրեցին , որպեսզի  ցախը  հերթով  կտրեն: Առաջինը  կացինը  վերցրեց  ավագը: Շփոթվեց  ու  հարվածեց  իր  ոտքին: Նա  սկսեց   վազել  գյուղով  մեկ  ու  գոռալ:

- Այստեղ, այստեղ   կացին  եղբայրը  խելագարվել  է,  ոտքս  է  կծել:

Հավաքվեցին  գյուղացիները, շրջապատեցին  կացինը  ու  ծեծեցին: Ծեծեցին  , վերջացրեցին  ու  տեսան, որ  կացնի  պետքն  էլ  չի: Նրանք  կացինը  վառեցին: Բարձրացավ  բոց, կացինը  վառվեց,  հենց  կրակը  վերջացավ, տեսան  կացինը  կարմրել է:

-         Դժբախտություն, կացինը  բարկացել  է, ի՞նչ  պետք  է  անենք:

Մտածեցին , մտածեցին  և  որոշեցին  կացինը  մի  մութ  տեղ  գցել: Տարան  իրենց  ավագի  տուն, որ  գցեն  խոտանոցը: Հենց  գցեցին ,  կրակը  բարձրացավ մինչև  երկինք:

Վախեցած  գյուղացիները, կացնի  տիրոջը  խնդրեցին, որ  խոսի  կացնի  հետ, նրան  խելք  սովորեցնի:

                                                                                                                                թարգմանեց՝  Վ.  Ասատրյանը

The Death of Kikos

                                               The Death of Kikos

 ONCE UPON A TIME there lived a poor peasant and his wife, with three daughters.

One day, as the father was working in his field, he felt very thirsty, and sent his eldest daughter to the spring for water. She took a jug and went. Next to the spring grew a large tree.

When she came to the spring, the daughter looked at the tree pensively, and thought:

“One day I’ll get married, and have a son whom I’ll call Kikos. Kikos will grow up, and one day he’ll climb this tree. He’ll fall from it, and hit his head on a stone, and be killed... . Oh, alas, alas, poor little Kikos!”

She sat down beneath the tree and began to wail, chanting:

“Some day I’ll marry and have a son

With hair of chestnut brown.

One day, I know, he’ll climb this tree

And he’ll come tumbling down.

Alas, alas, Kikos dear!

Alas, dear Kikos is dead!”

She sat there chanting and weeping, and meanwhile everyone at home was wondering why she had not returned. Her mother sent the second daughter to look for her. “Find out what’s happened to your sister,’’ she said.

When the eldest daughter saw her sister approaching, she began to wail louder.

“Come, quick, you poor unfortunate aunt! See what has happened to your poor little nephew Kikos!

“What Kikos?”

‘‘Why haven’t you heard? Listen.~~

“Some day I’ll marry and have a son

With hair of chestnut brown.

One day, I know he’ll climb this tree

And he’ll come tumbling down.

Alas, alas, Kikos dear!

Alas, dear Kikos is dead!”

“Alas, dear Kikos is dead!” the second daughter began to wail. She sat down next to her sister, and began to weep.

Meanwhile the mother became still more anxious. She sent out her third daughter. “You’d better go and see what has happened to your sisters,’7 she said.

The youngest daughter went to the spring, and found her sisters sitting there weeping bitterly.

"What has happened?” she cried anxiously.

“Don’t you know?” answered her eldest sister.

“Some day I’ll marry and have a son

With hair of chestnut brown.

One day, I know he’ll climb this tree

And he’ll come tumbling down.

Alas, alas, Kikos dear!

Alas, dear Kikos is dead!”

“Alas, dear Kikos! Why have you left your poor old aunt behind?” wailed the youngest sister, and sat down with the other two. And she too began to weep.

Finally the mother couldn’t bear the suspense any longer, and ran out to the spring herself. All three daughters ran to meet her.

“Come, quick, you poor unfortunate grandmother! Sce what has happened to your dear little grandson!”

“What grandson? And since when am I a grandmother?” cried the amazed woman.

“Why, don’t you know yet, Mother?” wailed the eldest daughter.

“Some day I’ll marry and have a son

With hair of chestnut brown.

One day, I know he’ll climb this tree

And he’ll come tumbling down.

Alas, alas, Kikos dear!

Alas, dear Kikos is dead!”

“Alas, alas! Why am I still living, dear Kikos? It were better that your poor old grandmother should be dead herself, than to have this happen to you!” wailed the woman.

The peasant couldn’t understand where they had all gone. He began to look for them, and finally found them at the spring.

As soon as they saw him coming, they all ran to meet him, crying.

“Come, quick, you unfortunate grandfather! See what has happened to your favourite grandson Kikos!”

“Who’s a grandfather? Who’s Kikos?” asked the astounded man. “What’s this all about, anyway? I don’t understand. .

“What! You don’t understand? Haven’t you heard?”

“Some day I’ll marry and have a son

With hair of chestnut brown.

One day, I know he’ll climb this tree

And he’ll come tumbling down.

Alas, alas, Kikos dear!

Alas, dear Kikos is dead!”

All four of them wailed in chorus, “Alas, dear Kikos is dead!”

The peasant thought a bit.

“Look here, you foolish women, ‘ he said. “Why are you crying? You know you can’t bring poor little Kikos back to life with your tears. Let us go home instead, and invite the neighbours to a feast in Kikos’s memory. Such is life, we come and we depart it.”

All they possessed was an ox and a bag of flour. They killed the ox, and baked bread, and invited the guests. Then they ordered a mass for Kikos’s soul, and held a feast in his memory.

That calmed them all, and they went on living as peacefully as before.

Մոծակն ու մրջյունը / Հ. Թումանյան/

-Տըզ- պըզ,- ասավ,- Մոծակն  եմ  ես.
Բա  չե՞ս  ասիլ՝  էսպես, էսպես.
Ամառն  ամբողջ,
Ուրախ,  առողջ,
Պայծառ  ու  տաք
Արևի  տակ
Կինս  աշխույժ սազ  էր  ածում,
Ես  էլ  անհոգ  խնդում, ցնծում:

Ոչ մի տեղ չտանող ճանապարհը

                        Ոչ մի տեղ չտանող ճանապարհը

                Մի անգամ ես մուլտֆիլմ դիտելիս շատ զարմացա, տարօրինակ զգացում ունեցա: Այնտեղ կար մի ճանապարհ: Ով քայլում էր այդ  ճանապարհով , անհետանում էր : Որոշ ժամանակ անց վերադառնում էր ուժեղացած, հզորացած և ոչինչ չէր հիշում:

        Ես մտածեցի, ինչ կլիներ, եթե իրականում էլ այդպիսի ճանապարհ լիներ: Դա շատ հետաքրքիր է, բայց միևնույն ժամանակ վախենալու: Փաստորեն, ճանապարհ, որը տանում է չգիտեմ որտեղ: Չէ ,չեմ ուզում քայլել այդպիսի ճանապարհով: Սակայն կուզենայի այդ բովանդակությամբ երազ տեսնել:

            Մյուս կողմից էլ, ոչ մեկս չգիտենք, թե մեր կյանքի ճանապարհը ուր է մեզ տանում:

Упр. 13 страница 56

Упр. 13 страница 56

Носорог имел привичку над всеми смеятся. Он дразнил вирблюда. Носорог кричал Слону. Друзя достали зеркало и пошли искать Носорога. А Тот как раз к Страусу обидел . бедный Страус даже голову под крыло спрятал . Слон протянул Носорогу зеркало. Слон, Жираф, Веблюд и Страус поняли , что Носорог глуп. Они перестали на него обижатся. 

Չաղչաղ թագավորը

                                      Չաղչաղ թագավորը

    Լինում է, չի լինում մի մարդ  է  լինում: Բախտի բերմամբ նա դառնում է թագավոր: Պարապությունից  նա որոշում է համտեսել աշխարհի բոլոր ճաշատեսակները, խմորեղենի տեսակները և մուրաբայի տեսակները: Նրան այնքան  են  դուր գալիս այդ ուտելիքները, որ նա այլևս ոչ մի բանի մասին չի ուզում մտածել: Ժողովուրդը  կարծում  է, որ նա ուտելիքամոլ է: Թագավորը այնքան է ուտում, որ դառնում է աշխարհի ամենագեր մարդը: Ժողովուդը  նրան  անվանում  է <<Չաղչաղ թագավոր>>:

Text

It was a hot Saturday in early July. The water and sky were blue in the afternoon sun and there were some big waves for the surfers. A lot of them were in the sea. Nick was there, too. He sat on his surfboard and waited for a good wave. A big wave came – Nick started to swim strongly. His board moved quickly with the wave and Nick stood up on it. He was a very good surfer. There were many Australians on the beach for the surfing competition. Nick wanted to win the competition. One of the surfers was a tall girl with long dark hair – Janelle. She watched Nick and then looked at one of the boys with her. “What do you think of him Mike?” Mike smiled. “He is very good and it is a strong wave. It will be difficult to beat him in the competition.” The second boy, Brian was very small with long hair and cold blue eyes. Janelle was his girlfriend. “We can beat him easily,” Brian said. He is only good because he knows the beach here. I can surf well on every beach. I want to catch some waves.” He walked down to the sea.

Спешите, вставляя пропущенные буквы

Спешите, вставляя пропущенные буквы.

                День был жаркий и ясный. Мальчики пошли гулять. Вот и речка. За речкой ельник там есть большой пень. Дети сели на этот пень. Кругом тишина.

Спешите, вставляя пропущенные буквы.

1.На столе лежит толстая тетрадь. 2. Зимний день короткий.3 Гвоздь согнулся от удара. 4. Дождь освежил воздух. 5. Во дворе стоял красивый серый конь. 6.Больного уложили в пастель. 7. На берегу реки стоял журавль.

Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ

Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ,
Երբ ամեն ինչ երազում է հոգու հետ,
Երբ ամեն ինչ, խորհրդավոր ու խոհուն,
Ցրնորում է կապույտ մութի աշխարհում…
Չըկա ոչ մի սահման դնող պայծառ շող,
Աղմուկի բեռ, մարդկային դեմք սիրտ մաշող.—
Հիվանդ սիրտըդ չի՛ տրտնջում, չի՛ ցավում,
Որպես երազ մոռացումի անձավում.
Եվ թվում է, որ անեզր է ամեն ինչ —
Ու ողջ կյա՛նքդ — մի անսահման քաղցր նինջ…



Բանաստեղծության մեջ  հեղինակն ասում է, որ ինքը մթնշաղն է սիրում: Նրան դուր  է գալիս լռությունը, հանգստությունը: Կյանքն  իրեն  թվում է քաղցր նինջ, անսահմանություն: Ըստ  նրա  մութը  կարող  է  կապույտ  լինել: Մթության  մեջ  ամեն  ինչ  խորհրդավոր  է  և  երազային:

Радуга

                                        Ծիածանը և արևը

            Մի անգամ երկնքում երևաց ծիածանը: Բոլորին շատ դուր եկան նրա պայծառ գույները: Դա լսեց ծիածանը և ասաց.

            -Ես արևից  էլ  գեղեցիկ  եմ:

            Դա  լսեց արևը և հարցրեց ծիածանին.

            -Իսկ դու գիտե՞ս, ով է քեզ տալիս այդ գեղեցիկ գույները:

            Ծիածանը լռեց: Արևը թաքնվեց ամպերի ետևում, իսկ ծիածանը մարեց:

                                                                                               թարգմանեց՝ Վ. Ասատրյանը                                               

Ра́дуга — атмосферное, оптическое и метеорологическое явление, наблюдаемое при освещении Солнцем (иногда Луной) множества водяных капель (дождя или тумана). Радуга выглядит как разноцветная дуга или окружность, составленная из цветов спектра (от внешнего края: красный, оранжевый, жёлтый, зелёный, голубой, синий,фиолетовый). Это те семь цветов, которые принято выделять в радуге в русской культуре (возможно, вслед за Ньютоном, см. ниже), но следует иметь в виду, что на самом деле спектр непрерывен, и его цвета плавно переходят друг в друга через множество промежуточных оттенков.

Центр окружности, описываемой радугой, лежит на прямой, проходящей через наблюдателя и Солнце, притом при наблюдении радуги (в отличие от гало) Солнце всегда находится за спиной наблюдателя, и одновременно видеть Солнце и радугу без использования оптических приспособлений невозможно. Для наблюдателя на земле радуга обычно выглядит как дуга, часть окружности, и чем выше точка наблюдения — тем она полнее (с горы или самолёта можно увидеть и полную окружность). Когда Солнце поднимается выше 42 градусов над горизонтом, радуга с поверхности Земли не видна.

Revision

                                                                             Revision

The boys ran at the school sports ground yesterday.

No, the boys didn't run at the school sports ground yesterday

The boys ran at the stadium yesterday.

The teacher watched the  pupils yesterday.

No, the teacher didn't watch pupils yesterday.

The teacher  watched  TV yesterday.

The girls skipped yesterday.

No, the girls didn't skip yesterday.

The girls played tag yesterday.

Little children played snowballs yesterday.

Little children played football yesterday.

No, little children didn't play snowball yesterday.

Little children played yesterday.

Their parents came to the school sports ground yesterday.

No, the parents didn't come to the school sports ground yesterday.

Their parents came to the stadium yesterday.

The girl put her skates in the bag yesterday.

No, the girl didn't put her skates in the bag yesterday.

She put her skates under the table.

Bob's father gave his son his skates yesterday.

No, Bob's father didn't give his son his skates yesterday.

Bob's father gave his son his telephone yesterday.